عصر جمعه است ....
و آسمان گسترده........... فرشتگان ابرها را بر پهنه آن می کشانند.کمی کبود .....کمی سفید ..... کمی نیلی ....
بگذار به تو بنگرم گرچه عظیم در خرد جا نگیرد..... ولی بگذار این بار خرد در نگاه عظیم تو به تلالو درآید.
ای نظر کرده..................تنها به انتظار نیم نظری هستم..............
کی میآیی ؟ کی ؟
سلام آقا جان
من یک دیوانه ام...
امروز همه به تو سلام میدهند. من هم... یعنی ای کاش که سلام مرا بپذیری...
کاش فطرس از بوی گند تعفن من فراری نشود. و بالهایش از سنگینی گناهان من آتش نگیرد.
چقدر به اشک محتاجم ... چقدر به یک سیلاب تند و رگبار بی امان باران محتاجم ... یعنی زنگار قلب سیاه من با این باران پاک میشود؟
من دیوانه ام ....
عقلم به حکمت و مصلحت قد نمی دهد. و مثل قبل تر ها آنقدر عاشق نیستم که با سکوت بگذرانم. ذهن چموش و بی پروا و بی ادب من پی بهانه می گردد.
من بیمارم.... من دیوانه ام.....اصلا من به هر دردی که مبتلایم...!!!
امروز همه را واله و شیدای تو دیدم
امروز در خانه اهل بیت باز بود
امروز کسی مثل من دنبال معجزه بود....
خدایا تو شاهد باش من دست نیاز بر آستانت برآوردم
امروز یعنی عاشورا حسینت را شفیع قرار دادم
من مرگی حسینی می خواهم.....
من شفا می خواهم............................
آه اگر کنم آنچه نباید.......................... این نوشته را سند میآورم.............................
10/ 11/ 1385